Sorg og glede vandrar hand i hand

-ei oppsummering av førre veke i Mbale

Anders sin familie var på besøk. No skjønar eg kvifor Anders har vorte så triveleg som han har. 

På CRO er det stadig leiking med ungane som gjeld

 

Vårin kom på besøk frå Kenya

  

Anders er no så vand med å lage bollar at han kan ta på melis utan å sjå. 

På fjelltur. Du hakke meir’e moro enn du lager sjæl!

Var i bryllaup i helga. Fekk erfare ”African-time” då me måtte vente neste 4 timar før brudeparet kom.

På fredag var det ”Introduction”. Her skulle brudgommen plukke ut bruden sin.
Mykje show, moro, venting, pressangar og fine folk i flotte drakter.

Forsøk på gruppebilde. Personleg skulle eg gjerne vore forutan dama i valkampanje-Tskjorta i front og hatt med hovudet til Anders på biletet.

 

Mannen i midten og dama til høgre er brudeparet.

 

Promise visste korleis ho skulle sjarmere.

 

 ”Ticket to ride”, ”Settlers” og ”Bohnanza” kvar kveld saman med Anders og Vårin = stas! 

Matlaging saman med nabogutta. God stemning!

På veg til CRO. Triveleg å gå saman med nokre av gategutane gjennom skogen av bananpalmer.

Vart med i begavelsen til den fem år gamle sonen til John (sjåfør på CRO).

Spurde då vi skulle reise derifrå kven som var gravlagt ved sida av den nye grava. Fekk høyre at det var kona og at han hadde mista ein son på seks år i 2006. Som om ikkje det skulle vere nok hadde dottera hans mista begge ungane sine òg.
Verda er urettferdig.

 

Uinteressant avisnotis

”Eg vart forresten banka opp av politiet her om dagen. Eg skulle på kino* i Namatala (slumområde rett ved der vi bur),  men dei tok meg på vegen.”
Det er kameraten min James som fortel. 

*(kino i slummen vil si: Ein stk liten tv med 100 stk ++
glade tilskodarar stua inn i eit lite skur)

Kvifor vart du tatt?

”Dei spurde kva eg gjorde ute så seint, men klokka var jo ikkje halv ti eingong. Eg svara som sant var at eg skulle sjå på fotballkamp.

Kva skjedde då, spør eg?

”Dei sjekka lommene mine, bad meg ta av meg skjorta og legge meg ned. Sidan eg ikkje hadde nokre pengar byrja dei å slå og sparke meg. Ein av dei stod på leggane mine medan fire stk. slo meg med slike wire-låsar ein brukar til syklar. Det var verst då dei traff med den klumpen i enden.  Eg var redd hoftebeinet mitt skulle brekke.”

Det kan ikkje vere sant. Politiet!? Er det ingen du kan melde frå til?

”Melde frå til? Kven skulle det ha vore. Alle politifolka er like korrupte, så det er ingen bryr seg.”

Men er det ikkje politiet sin oppgåve å stoppe slikt?

”Jo, men dei får så dårleg betalt at dei er nøydt til å finne seg andre måtar å tene pengar. Ofte begår dei denne typen ran. Hadde eg berre hatt litt pengar hadde dei mest sannsynleg tatt dei i staden for å banke meg. ”

Lat dei deg gå til slutt?

”Ein av dei bad meg stikke av. Eg sprang frå skjorta mi om kom gråtande heim. Neste dag greidde eg ikkje å sitje. Eg gjekk på skulen, men måtte stå heile dagen. ”

Historia James fortalde meg fekk meg til å tenkje: Kva hadde skjedd om det same hadde skjedd med meg? Mest sannsynleg  hadde etterforsking blitt satt i gang for å få dømd dei skuldige og det hadde vorte store avisoverskrifter heime.
Kvifor er det ingen aviser som vil skrive om James?

Necklaces for survival